Rozwód rodziców = ulga na dzieci w zeznaniu podatkowym po połowie?

Przeczytaj także: Ulgi podatkowe: w dochodzie dziecka składki ZUS nieistotne

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Sąd orzekł rozwód małżonków 18 lipca 2012 r., wskutek którego wykonywanie władzy rodzicielskiej ojca (wnioskodawcy) zostało ograniczone do współdecydowania o wszystkich istotnych sprawach dzieci. Sąd jednocześnie nałożył na niego obowiązek alimentacyjny w wysokości 1 000 zł na dwójkę dzieci, z którego to obowiązku wnioskodawca wywiązuje się regularnie.

Obecnie, z uwagi na zły stan psychiczny dzieci, wnioskodawca sam zrezygnował ze spotkań z nimi, niemniej zakres wykonywania władzy rodzicielskiej pozostał na niezmienionym poziomie. Przy rozliczaniu dochodów za rok 2013 powstał spór pomiędzy wnioskodawcą a jego byłą żoną o sposób skorzystania z ulgi na dzieci. Była żona twierdzi bowiem, że ulga ta mu nie przysługuje, gdyż dzieci z nim nie mieszkają.

W związku z powyższym wnioskodawca zadał pytanie, czy w zeznaniu podatkowym za rok 2014 może skorzystać z ulgi prorodzinnej a jeżeli tak to w jakiej części, skoro nie może w tej materii dojść do porozumienia z matką dzieci? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27 (tj. przy zastosowaniu skali podatkowej), pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. apops - Fotolia.com

Rozwód rodziców

W przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej przez cały rok przez oboje rodziców, ulga prorodzinna przysługuje każdemu z nich w proporcjach przez nich ustalonych. Jeżeli zaś rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

W myśl ust. 2 pkt 2, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Z przytoczonych regulacji wynika, że limit omawianej ulgi został określony na dziecko. Rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden łączny limit. W konsekwencji, jeżeli w stosunku do dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego limitu na dziecko.