Ulga odsetkowa na zakup budynku mieszkalnego w stanie surowym?
2014-12-15 13:07
Przeczytaj także: Darowizna mieszkania a ulga odsetkowa w podatku PIT
Ponadto przepis art. 26b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy nakłada dodatkowo obowiązek, aby do zeznania, o którym mowa w art. 45 składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik dołączył oświadczenie, według określonego wzoru, o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku (PIT-2K).
W myśl art. 26b ust. 8 tej ustawy – wydatki, o których mowa w ust. 1 dotyczą odsetek zapłaconych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu – odliczeń dokonuje się, zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków.
Z ww. przepisów wynika, że aby skorzystać z ulgi odsetkowej konieczne jest spełnienie szeregu warunków, przy czym niespełnienie któregokolwiek z nich pozbawia podatnika prawa do odliczenia odsetek.
Pierwszy i podstawowy warunek, jaki musi spełnić podatnik aby mógł skorzystać z omawianej ulgi, to wydatkowanie kredytu na enumeratywnie wymienione w ustawie cele. Ustawodawca nie pozostawił w tym zakresie dowolności i jasno wskazał, jaką inwestycję podatnik musi sfinansować kredytem aby mógł skorzystać z ulgi odsetkowej. Wskazał, że ulga przysługuje osobom, które spłacają odsetki od kredytu zaciągniętego m.in. na zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Istotna zatem dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest wykładnia pojęcia „nowo wybudowany budynek mieszkalny”. Zauważyć należy, że w zakresie prawideł wykładni prawa występuje jednolite stanowisko Sądu Najwyższego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego co do konieczności przeprowadzania obok wykładni językowej także wykładni systemowej, a nawet funkcjonalnej (celowościowej). Punktem wyjścia w procesie wykładni jest co prawda zawsze warstwa językowa interpretowanego przepisu prawa, ponieważ wykorzystanie reguł budowy zdań oraz znaczenie poszczególnych wyrazów czy zwrotów, a w konsekwencji zastosowanie reguł semantyki i syntaktyki, pozwala na ustalenie w pewnym stopniu znaczenia tekstu prawnego (por. B. Brzeziński, Podstawy wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2008, s. 10-14), w procesie wykładni prawa interpretatorowi nie wolno jednak całkowicie ignorować wykładni systemowej lub funkcjonalnej poprzez ograniczenie się wyłącznie do wykładni językowej pojedynczego przepisu. Może się bowiem okazać, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, okaże się wątpliwy, gdy go skonfrontujemy z innymi przepisami lub weźmiemy pod uwagę cel regulacji prawnej. Jednym z najmocniejszych argumentów świadczących o poprawności interpretacji jest okoliczność, że wykładnia językowa, systemowa i funkcjonalna dają zgodny wynik.
Z językowego znaczenia pojęcia „nowo wybudowany budynek mieszkalny” nie można wyprowadzić wniosku, że warunkiem skorzystania z omawianej ulgi jest uzyskanie pozwolenia na użytkowanie budynku w myśl przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.). Przy interpretowaniu tego wyrażenia nie można pominąć wprost wyrażonego celu ulgi – zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ulga podatkowa przewidziana w art. 26b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych realizuje konstytucyjny obowiązek prowadzenia przez państwo polityki wspierającej zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych obywateli (art. 75 ust. 1 Konstytucji RP). Użycie przez ustawodawcę pojęcia „nowo wybudowany budynek mieszkalny” miało na celu wyłączenie z zakresu przedmiotowego ulgi nabywania budynków mieszkalnych we wtórnym obrocie. Porównanie wyników wykładni językowej i celowościowej prowadzi zatem do wniosku, że prawa do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26b ust. 1 pkt 3 ww. ustawy nie można uzależniać od uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego. Byłoby to bowiem postawienie podatnikowi dodatkowego warunku, który nie został wymieniony w ustawie.
Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania – w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego 17 sierpnia 2005 r. na nabycie nowo wybudowanego budynku mieszkalnego. Podstawą do obliczenia wartości odsetek możliwych do odliczenia od podstawy opodatkowania będzie kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną zakupu określoną w umowie notarialnej z 6 marca 2006 r. a wyliczoną w oparciu o operat szacunkowy wartością gruntu, gdyż jak wynika z art. 26b ust. 3 pkt 6 ww. ustawy – odliczeniu nie podlegają odsetki od części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu w łącznej kwocie wydatków poniesionych na zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego. Różnicę tę przyrównać należy do całkowitej kwoty udzielonego kredytu mieszkaniowego pomniejszonej o kwotę wynikającą z aneksu do umowy kredytu zawartego 19 grudnia 2006 r. i dopiero tak ustalony wskaźnik procentowy stanowił będzie podstawę do wyliczenia odsetek podlegających odliczeniu w ramach tzw. ulgi odsetkowej. Aneks do umowy kredytowej został bowiem zawarty po oddaniu budynku mieszkalnego do użytkowania, a więc już po zakończeniu inwestycji mieszkaniowej. Przypomnieć też należy, że Wnioskodawcy przysługuje odliczenie w ramach tzw. ulgi odsetkowej w odniesieniu wyłącznie do jednej inwestycji. Nie ma zatem możliwości skorzystania z ulgi z tytułu odliczenia odsetek od kredytu udzielonego na sfinansowanie inwestycji związanej zarówno z zakupem nowo wybudowanego budynku jak i z budową budynku.
Stanowiska Wnioskodawcy nie można było w całości uznać za prawidłowe, ponieważ jego zdaniem przy ustalaniu wskaźnika procentowego odsetek podlegających odliczeniu uwzględnić należy łączną kwotę udzielonego kredytu wraz z kwotą wynikającą z zawartego 19 grudnia 2006 r. aneksu do umowy kredytu. Tymczasem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach rozpoznający niniejszą sprawę w prawomocnym wyroku z 13 marca 2012 r. stwierdził, że kwota wynikająca z ww. aneksu nie może być podstawą do obliczenia wysokości odsetek możliwych do odliczenia. Wyrok Sądu w tym zakresie nie został zmieniony przez Naczelny Sąd Administracyjny a więc stał się prawomocny co oznacza, że wiąże nie tylko wszystkie strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby (art. 170 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). (…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)