Odsetki od pożyczki: koszty bezpośrednie działalności gospodarczej?
2014-11-24 13:25
Odsetki od pożyczki: koszty bezpośrednie działalności gospodarczej? © gukodo - Fotolia.com
Przeczytaj także: Nieruchomość jako towar handlowy: odsetki od pożyczki na zakup w koszty
Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?Spółka została utworzona w celu budowy budynku wielomieszkaniowego, którego lokale zostaną następnie sprzedane na rzecz klientów. Inwestycja ta będzie finansowana ze środków własnych (tj. kapitału zakładowego) oraz pożyczek zaciągniętych u jednostek powiązanych (w umowach pożyczek wskazany zostanie cel, na które te mają zostać przeznaczone). I tak pierwsza pożyczka posłuży do zapłaty części ceny gruntu, na którym ma powstać wskazany budynek, kolejne zaś będą pokrywały zobowiązania wobec podwykonawców oraz dostawców towarów. Koszty budowy lokalu będą przez spółkę traktowane jako koszty produkcji budowlano-montażowej, wśród których znajdą się wszelkie rzeczywiste poniesione nakłady traktowane w ustawie o rachunkowości jako koszty wytworzenia. W trakcie budowy koszty te będą aktywowane na robotach w toku. Spółka zamierza zaliczyć tutaj także odsetki od zaciągniętych pożyczek, do czasu zakończenia budowy. Gdy ta się skończy, lokale mieszkalne zostaną uznane za wyroby gotowe. Koszt ich wytworzenia, zawierający odsetki od pożyczek, w koszty podatkowe zostanie odniesiony jako koszt własny sprzedaży lokali z chwilą przeniesienia prawa ich własności na nowych nabywców. Zadano pytanie, czy takie rozliczenie odsetek od pożyczek jest prawidłowe? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:
Przydatne narzędzia:
- Kalkulator odsetek ustawowych
- Kalkulator odsetek umownych
fot. gukodo - Fotolia.com
Odsetki od pożyczki: koszty bezpośrednie działalności gospodarczej?
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na jego działalność przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami.
Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:
• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód – art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c ustawy),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d-e ustawy).
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośrednio związanego z przychodami” oraz kosztu „innego niż bezpośrednio związanego z przychodami” – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)