Karta podatkowa 2015: stały podatek przy dużych dochodach

Przeczytaj także: Forma opodatkowania działalności gospodarczej w 2015 roku

Wysokość miesięcznego podatku w formie karty podatkowej ustala naczelnik urzędu skarbowego w drodze decyzji, wydawanej odrębnie na każdy rok podatkowy. Co zostało już wcześniej podkreślone, przy określaniu wysokości podatku, bierze on pod uwagę rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, wielkość miejscowości, w której usługi są wykonywane a także wielkość zatrudnienia występującą u przedsiębiorcy. Na kartę wpływ mają także ewentualny stopień niepełnosprawności przedsiębiorcy oraz to, czy poza firmą jeszcze gdzieś on pracuje. Te czynniki mogą wpłynąć na zmniejszenie wartości podatku. Niemniej podatek może także zostać podwyższony i co niezwykle ważne, również w trakcie roku (gdy np. zwiększy się stan zatrudnianej załogi).

Do tej formy opodatkowania zniechęca także możliwość jej utraty w trakcie roku oraz negatywne konsekwencje, z jakimi muszą liczyć się podatnicy, którzy o jej utracie bądź zmianie warunków (powodujących zwiększenie podatku w formie karty) nie powiadomili na czas fiskusa.

Ponadto podatek trzeba płacić nawet wówczas, gdy w danym miesiącu przedsiębiorca nic nie sprzedał, czy też sprzedaż ta była bardzo mała i nie przyniosła zysku. To z kolei może doprowadzić do sytuacji, iż podatek taki będzie wyższy, aniżeli przy innych formach opodatkowania.

Konkretna wartość podatku w formie karty podatkowej zależy zaś w dużej mierze od organu wydającego decyzję o jej wysokości. Pełnej dowolności jednak urząd skarbowy tutaj nie ma. Ustawodawca bowiem określił górne limity tego podatku (które są różne w zależności od tego, jakich konkretnie czynności karta ma dotyczyć, stanu zatrudnienia czy liczby mieszkańców miejscowości, w której działalność gospodarcza ma być wykonywana). Ustawa o ryczałcie ewidencjonowanym zawiera tabele stawek karty dla poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej, które każdego roku są podwyższane w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego dany rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego (stosownym obwieszczeniem Ministra Finansów).

Wartość tak określonego przez fiskusa podatku podatnik może przy tym pomniejszyć o zapłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne, opłacone w danym roku podatkowym (należy posiadać dowody potwierdzające zapłacenie składki). Oczywiście odliczyć można jedynie kwotę odpowiadającą 7,75% podstawy wymiaru tej składki, przy czym do ZUS jest ona odprowadzana w wysokości 9% podstawy jej wymiaru.

Należny podatek należy wpłacać fiskusowi co miesiąc do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Nieco inaczej jest w przypadku podatku za grudzień, który wpłaca się do 28 dnia tego miesiąc (a nie w miesiącu następnym).

Podatnicy karty podatkowej są też zwolnieni z obowiązku składania zeznań rocznych po zakończeniu danego roku podatkowego. Jedyne co, to do końca stycznia roku następnego muszą złożyć PIT-16A, w którym wskazują wartość zapłaconych i odliczonych od tego podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Obowiązki dokumentacyjne
Pomimo ograniczenia obowiązków podatników do minimum, nawet przy karcie podatkowej niektórych czynności trzeba dopełnić. Można tutaj wymienić:

• wydawanie na żądanie klientów rachunków i faktur,
• w przypadku zatrudniania pracowników prowadzenie ewidencji zatrudnienia a także rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy oraz składek ZUS od uzyskiwanych przez tych pracowników przychodów (wynagrodzeń),
• płacenie podatku do siódmego dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni a za grudzień do 28 grudnia (jest to niezwykle istotne, ustawodawca uregulował bowiem w odmienny sposób dla kartowiczów termin wpłacania podatku),
• składanie do końca stycznia następnego roku podatkowego roczną deklarację o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach (na formularzu PIT-16A); warto podkreślić, że w deklaracji tej jest miejsce zarówno dla podania kwoty wpłacanej do ZUS jak i odliczanej od podatku
• informowanie naczelnika urzędu skarbowego o wszelkich zmianach wpływających na wysokość karty podatkowej a także utratę prawa do opodatkowania w ten sposób (np. zmiany w stanie zatrudnienia)
• sporządzenie wykazu składników majątku w przypadku likwidacji firmy

Przerwa w opłacaniu, zawieszenie i rezygnacja z karty podatkowej
Podatnik, który nie zgadza się z ustaloną przez naczelnika urzędu skarbowego wysokością karty podatkowej, może z tej formy opodatkowania zrezygnować w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji ustalającej jej wysokość i skorzystać z innej formy opodatkowania.

Ponadto kartowicz może także zgłosić przerwę w prowadzeniu działalności gospodarczej (w tym także spowodowaną chorobą przedsiębiorcy), co skutkuje zaprzestaniem opłacania podatku za okres tej przerwy (o ile takie zaprzestanie trwa nieprzerwanie przez co najmniej 10 dni), jak też zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.