Amortyzacja samochodu wykorzystywanego w działalności gospodarczej

Przeczytaj także: Samochód osobowy w firmie: nie każdy wydatek to koszt podatkowy?

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (która miała miejsce 1 kwietnia 2014 r.), tylko niektóre pojazdy samochodowe (uwaga – pojazdem takim jest także motocykl) o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony dają pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, bez konieczności dowodzenia, że służą one jedynie prowadzonej firmie. Chodzi tutaj głównie o samochody ciężarowe z jednym rzędem siedzeń (i odpowiedniej ładowności) oraz niektóre pojazdy o przeznaczeniu specjalnym.

W przypadku aut pozostałych odliczyć co do zasady można 50% podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z ich eksploatacją (tutaj pewne wyłączenie tyczy się nabywania paliwa służącego do napędu samochodów osobowych oraz niektórych innych pojazdów, których dopuszczalna ładowność nie przekracza określonych limitów) czy też samym nabyciem pojazdu (a także jego najmem bądź leasingiem).

Oczywiście przy tego typu autach również możliwe jest odliczenie pełnej wartości VAT, niemniej w takim przypadku podatnik musi dowieść, poprzez zaprowadzenie dodatkowej dokumentacji, że dany pojazd służy jedynie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Niestety obecne stanowisko fiskusa w tej sprawie pokazuje, że wystąpienie chociażby strzępka potencjalnej możliwości wykorzystania pojazdu prywatnie, wyklucza prawo do pełnego odliczenia VAT. Przykładem jest tutaj chociażby interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23.09.2014 r. nr IPTPP4/443-447/14-4/MK, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24.06.2014 r., nr IPPP1/443-351/14-4/ISZ, nr IPPP1/443-304/14-4/ISZ, czy też wydana ostatnio interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24.10.2014 r. nr IPTPP4/443-586/14-4/OS.

W ostatniej z przytoczonych interpretacji fiskus stwierdził, że udostępnienie samochodu służbowego w celu dojazdu do/z pracy, a także przejazd pomiędzy miejscem pracy, a miejscem zamieszkania/miejscem przebywania pracownika lub miejscem zamieszkania a miejscem, w które pracownik jest delegowany – przede wszystkim jest udogodnieniem dla pracownika, który nie musi we własnym zakresie organizować sobie środka transportu do/z pracy. Dojazdy takie nie wykazują zatem związku z prowadzoną działalnością gospodarczą pracodawcy, w związku z czym wykorzystywane w tym celu pojazdy uprawniają do odliczenia jedynie połowy podatku naliczonego.

Zupełnie inaczej jest w podatku dochodowym. Otóż tutaj w zasadzie w koszty można zaliczać wszelkie wydatki bez jakichkolwiek ograniczeń (oczywiście pod warunkiem że wykazują one związek z prowadzoną działalnością), w tym także nieodliczany VAT z uwagi na „prywatny” użytek takich pojazdów.

Przykładem takiego podejścia jest chociażby interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27.08.2014 r. nr IPPB3/423-533/14-4/GJ, w której to przyznał on, że spółka może zaliczyć w ciężar kosztów wartości netto z faktur zakupowych jak i nieodliczoną część podatku VAT, dotyczące wydatków związanych z samochodem osobowym stanowiącym jej środek trwały, który był parkowany pod domem prezesa, gdzie istnieje także możliwość wykorzystywania go prywatnie przez prezesa spółki.

W zakresie zaliczania w ciężar kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od takich pojazdów wypowiedział się natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 20.08.2014 r. nr ITPB1/415-582/14/WM. Uznał on, że wykorzystywanie samochodów także prywatnie (a nie tylko na potrzeby firmy) nie powoduje utraty prawa do zaliczania w ciężar kosztów pełnych odpisów amortyzacyjnych od takich pojazdów zaliczonych do środków trwałych (z uwzględnieniem limitu 20 000 euro przewidzianego dla samochodów osobowych). Kosztem są też wszelkie inne wydatki z tymi pojazdami związane(w tym nieodliczony VAT zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług), o ile oczywiście służą one prowadzonej działalności.

Niemniej co innego organy podatkowe twierdziły jeszcze niespełna rok temu, czego przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30.09.2013 r. nr IPTPB1/415-472/13-3/KO. W rozpatrywanej sprawie wnioskodawca nabył samochód, który uznał za środek trwały firmy i amortyzował. Wykorzystywał go przede wszystkim służbowo niemniej zdarzał się także użytek prywatny. W związku z tym zadał pytanie, czy zaliczanie w ciężar kosztów zarówno odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tego składnika majątku jak i wydatków związanych z jego eksploatacją, jest prawidłowe? Organ uznał, że nie.