Odliczenie VAT od usług kurierskich z Poczty Polskiej
2014-10-29 13:34
Przeczytaj także: Faktura otrzymana przed dostawą towaru w podatku VAT
Z kolei usługę pocztową w myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy Prawo pocztowe, stanowi wykonywane w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe przyjmowanie, przemieszczanie i doręczanie przesyłek oraz druków nieopatrzonych adresem, zwanych dalej „drukami bezadresowymi”, prowadzenie punktów wymiany umożliwiających przyjęcie i wymianę korespondencji między podmiotami korzystającymi z obsługi tych punktów oraz realizowanie przekazów pocztowych.
Analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy należy zauważyć, że kreuje on zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym. Zwolnienie to obejmuje nie wszystkie podmioty świadczące usługi pocztowe, ale tylko te które posiadają status operatora publicznego zobowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Na gruncie regulacji prawa pocztowego status podmiotu działającego w takim charakterze przypisuje się Poczcie Polskiej. Konstrukcja art. 43 ust. 1 pkt 17 wpisuje się w wyznaczony zapisami Dyrektywy 2006/112/WE cel zwolnienia tego rodzaju czynności, którym jest zapewnienie usług pocztowych o określonej jakości, odpowiadających potrzebom społeczeństwa. Tak zaś nakreślony cel spełnić może jedynie operator, który w określonym reżimie prawnym został wyznaczony do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Na podstawie przepisów Prawa pocztowego ma on bowiem obowiązek zachować warunki przewidziane do świadczenia tych usług, ponadto podlega w tym zakresie kontroli przez odpowiednie organy nadzoru. (…)
W opinii Wnioskodawcy, okoliczność, że usługa Przesyłka (...) nie ma charakteru powszechnej usługi pocztowej przesądza o wyłączeniu możliwości stosowania zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do tej usługi. Tym samym, oferowana Wnioskodawcy usługa Przesyłka (...), powinna być traktowana jako opodatkowana VAT według stawki podstawowej.
Odnosząc się do powyższego, WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1076/12 wskazał, że: „Kwestia usług pocztowych oraz zakresu zwolnienia była przedmiotem wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 23 kwietnia 2009 r. (sprawa TNT Post UK Ltd. sygn. C-357/07). (…) Z ww. wyroku wynika, że „pojęcie publicznych służb pocztowych”, zawarte w art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono operatorów publicznych lub prywatnych, którzy zobowiążą się do zapewnienia w danym państwie członkowskim całości lub części powszechnych usług pocztowych, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług, zmienionej dyrektywą 2002/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. (pkt 1 wyroku).
Zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy ma zastosowanie do świadczenia usług i dostaw towarów z nimi związanych - z wyjątkiem transportu osób i usług telekomunikacyjnych - które publiczne służby pocztowe wykonują jako takie, a więc w charakterze operatora, który zobowiązał się do zapewnienia w danym państwie członkowskim całości lub części powszechnych usług pocztowych. Zwolnienie to nie ma zastosowania do świadczenia usług ani dostaw towarów z nimi związanych, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie (pkt 2 wyroku). W szczególności w rozstrzyganej sprawie istotny jest pogląd zaprezentowany w pkt 2 wyroku Trybunału, który dotyczy zakresu przedmiotowego zwolnienia. Z tez od 41 do 49 ww. wyroku Trybunału wynika bowiem, że sąd krajowy zmierza do ustalenia, czy zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy ma zastosowanie do wszystkich usług pocztowych świadczonych przez publiczne służby pocztowe, czy też jedynie do części tych usług. Istotne są kryteria umożliwiające ustalenie usług zwolnionych z podatku.
W tym względzie wskazano, że zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy świadczenie usług przez publiczne służby pocztowe i dostawy towarów z nimi związane są zwolnione z podatku. Jedynie transport osób i usługi telekomunikacyjne są wyraźnie wyłączone z zakresu zastosowania tego przepisu. Jak wskazuje Trybunał z wskazanego przepisu nie można wywieść, jakoby wszelkie dokonywane przez publiczne służby pocztowe świadczenia usług i dostawy towarów z nimi związane, wyraźnie niewyłączone z zakresu stosowania tego przepisu, były zwolnione z podatku, niezależnie od ich charakteru. Art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy należy interpretować w sposób ścisły i jednocześnie zgodny z celem zamierzonym w tym przepisie, świadczenia usług i dostawy towarów z nimi związane powinny być interpretowane jako te świadczenia, które publiczne służby pocztowe wykonują jako takie, a więc właśnie w charakterze publicznych służb pocztowych. Z charakteru zamierzonego celu polegającego na uprzywilejowaniu działalności w interesie publicznym wynika również, że zwolnienie z podatku nie może mieć zastosowania do szczególnych usług - do których należą usługi odpowiadające potrzebom indywidualnych podmiotów gospodarczych - które można oddzielić od usług świadczonych w interesie publicznym (…).
Na podstawie art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy nie mogą zostać uznane za zwolnione z podatku usługi świadczone przez publiczne służby pocztowe, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie. Tego rodzaju usługi odpowiadają indywidualnym potrzebom danych użytkowników. Wykładnię tę potwierdza ponadto motyw 15 dyrektywy 97/67, z którego wynika, że możliwość indywidualnego negocjowania umów z klientami nie odpowiada a priori pojęciu świadczenia usług powszechnych. W konsekwencji ETS odpowiedział, że zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy nie ma zastosowania do świadczenia usług ani dostaw towarów z nimi związanych, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie. W świetle ww. wyroku ETS w sprawie C-357/07, aby świadczenia usług pocztowych były objęte brzmieniem art. 13 część A ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy (zwolnieniem), konieczne jest by miały one charakter powszechnych usług pocztowych (…)”.
Z powyższych wyjaśnień sądu wynika zatem, że aby ocenić zwolnienie od podatku VAT opisanych we wniosku usług „Przesyłka (…)” nabywanych przez Wnioskodawcę od Poczty, należy ustalić czy usługi te są usługami powszechnymi, czy też mają charakter usługi indywidualnej.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że nabywana usługa świadczona jest na zasadach określonych w zawieranych z klientami umowach, na warunkach wynikających z ustawy Prawo Pocztowe, tak jak wszystkie usługi niemające charakteru powszechnego, znajdujące się w ofercie usługowej Operatora publicznego. Zgodnie z ogólnymi założeniami świadczenia usługi Przesyłka (...), usługa ta dostępna jest dla wszystkich kontrahentów, którzy spełniają określone wymagania. Są to minimalne kryteria ilościowe (ilość przesyłek nadawanych przez jednego nadawcę w jednym punkcie pocztowym) i jakościowe (przesyłki nierejestrowane, o określonych wymiarach i wadze, posortowane i przygotowane w określony, zunifikowany sposób). Zatem usługi te nie stanowią powszechnej usługi pocztowej, lecz mają charakter usługi indywidualnej.
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)