Dostawa "ciągła" towarów w podatku VAT: data na fakturze

Przeczytaj także: Faktury w podatku VAT 2014: data sprzedaży wciąż aktualna

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?
Spółka zajmuje się m.in. dostawą farb i lakierów drukarskich. Dostawy realizuje na podstawie zawartych umów. Dostawy są rozliczane za przyjęte w umowach okresy rozliczeniowe: 10-dniowe lub miesięczne, zaś odbywają się na podstawie złożonych przez klientów zamówień. Po upływie okresu rozliczeniowego spółka wystawia fakturę za całość dostaw, które wystąpiły w danym okresie rozliczeniowym na rzecz konkretnego klienta.

Występują przy tym sytuacje, w którym farby wysłane do klienta w jednym okresie rozliczeniowym (np. jego ostatniego dnia) docierają do niego już w następnym okresie. Co do zasady to spółka przy tym organizuje i opłaca transport (odbiór towaru następuje zasadniczo w magazynie klienta). Zdarza się też, że klient odbiera towar osobiście. Towary nie są jednak dostarczane do klientów transportem własnym. W tym zakresie spółka korzysta z firm przewozowych. Nie wystąpi przy tym sytuacja, w której towar zostanie dostarczony do klienta za pośrednictwem firmy przewozowej na zlecenie nabywcy. Wnioskodawca przestaje ponosić odpowiedzialność za szkodę z chwilą przekazania towaru przewoźnikowi (dostawy na warunkach CPT).

W związku z powyższym zadano 3 pytania:
1. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy od dostawy wskazanych towarów?
2. Czy na fakturze jako datę zakończenia dostawy towarów należy podawać ostatni dzień okresu rozliczeniowego?
3. Kiedy uznać za zakończoną dostawę towaru, który jest wysyłany na koniec okresu rozliczeniowego, zaś do klienta dociera dopiero w okresie następnym?

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług zgodnie z art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
W myśl art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę - art. 19a ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
W myśl art. 19a ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.