Wypłata dywidendy dla spółki norweskiej bez podatku u źródła?
2014-06-25 13:31
Przeczytaj także: Wypłaty dywidend z wyższym podatkiem u źródła
Uwzględniając zatem zapisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokołu do tej Konwencji należy wskazać, że stosownie do art. 10 ust. 1 tej umowy międzynarodowej dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże – stosownie do ust. 2 tego artykułu – takie dywidendy:
a. będą zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
b. z zastrzeżeniem punktu a) niniejszego ustępu, mogą także podlegać opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę oraz zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym Państwie, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15% kwoty dywidend brutto.
Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których wypłacane są dywidendy.
Jednocześnie – zgodnie art. 10 ust. 4 Konwencji – określenie „dywidendy” użyte w tym artykule oznacza dochód z udziałów (akcji) lub z innych praw do udziału w zyskach, za wyjątkiem wierzytelności, jak również dochód z innych praw w spółce, który zgodnie z prawem Umawiającego się Państwa, w którym spółka wypłacająca te dochody ma siedzibę, jest traktowany jak dochód z udziałów (akcji).
Ponadto, postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do dywidend, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, działalność poprzez zakład w nim położony i gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu niniejszej Konwencji (art. 10 ust. 5).
Dodatkowo wyjaśnić należy, że określenie „spółka” – w rozumieniu niniejszej Konwencji – oznacza jakąkolwiek osobę prawną lub jakikolwiek podmiot, który jest traktowany jak osoba prawna dla celów podatkowych (art. 3).
Rozpatrując przedmiotowy wniosek należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.
W zakresie opodatkowania dywidend w punkcie 13 Komentarza tym czytamy „Stawki podatku wymienione w tym artykule są stawkami maksymalnymi. Państwa mogą uzgodnić w drodze dwustronnych negocjacji, stawki niższe lub opodatkowanie wyłącznie w państwie, w którym beneficjent ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Obniżka stawek dotyczy wyłącznie opodatkowania dywidend, a nie opodatkowania zysków spółki wypłacającej dywidendy”. Jednocześnie w punkcie 16 wyjaśniono, że „Postanowienia ustępu 2 w punkcie a) nie wymagają, aby spółka otrzymująca dywidendy posiadała co najmniej 25% udziału w kapitale spółki wypłacającej dywidendy przez stosunkowo długi okres przed data podziału dywidend. (…). Takie stanowisko wynika z chęci stworzenia przepisu, który może być stosowany jak najszerzej. Wymaganie, aby spółka matka posiadała minimalny udział w kapitale przez określony czas przed rozdzieleniem dywidend, mogłoby pociągać za sobą konieczność długich dochodzeń. Ustawodawstwa wewnętrzne niektórych państw OECD przewidują minimalny okres, w którym spółka beneficjent powinna zachować akcje w celu uzyskania zwolnienia lub ulgi podatkowej od uzyskiwanych dywidend”.
Odnosząc powyższe do analizowanego zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca wypłaca dywidendę z zysku wypracowanego przed zmianą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych norweskiej spółce kapitałowej, dywidenda ta może być zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 1 Konwencji w sytuacji, gdy spółka uprawniona do dywidendy posiada lub będzie posiadała udziały (akcje), o których mowa w tym przepisie, przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest w przedmiotowej sprawie nieprawidłowe, bowiem w analizowanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie jest zobowiązany jako płatnik do pobierania od norweskiej spółki kapitałowej, będącej w Polsce akcjonariuszem, podatku z tytułu wypłaconej dywidendy nieprzekraczającego 15% kwoty dywidend brutto, jeśli zostanie spełniony warunek nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) przez okres dwóch lat.
Jednocześnie należy mieć na uwadze treść art. 26 ust. 3 pkt 2 i ust. 3a omawianej ustawy podatkowej, na mocy których płatnik ma obowiązek sporządzenia i przesłania informacji o dokonanych wypłatach i pobranym podatku (IFT-2/IFT-2R) osobom niemającym na terytorium Polski siedziby lub zarządu oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano przedmiotowych wypłat. Płatnicy są obowiązani do przesłania informacji również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b (na pisemny wniosek podatnika-nierezydenta).
Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 3d ustawy, informację powyższą sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.(…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)