Księga podatkowa: na skup złomu od ludności dowód wewnętrzny

Przeczytaj także: Polisa właściciela firmy to nie koszt podatkowy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca zamierza skupować od ludności złom żelazny jako odpady poużytkowe stanowiące surowce wtórne, z wyjątkiem przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych oraz metali nieżelaznych. Czynności te będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych. Na potrzeby podatku dochodowego wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Zadał pytanie, czy skup złomu może dokumentować za pomocą dowodów wewnętrznych? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą” z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zasady i sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki jakie musi spełniać dokument aby mógł stanowić podstawę do dokonania wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Kliknij, aby powiekszyć

fot. apops - Fotolia.com

Księga podatkowa

Podatnik prowadzący na potrzeby podatku dochodowego podatkową księgę przychodów i rozchodów, skup od ludności odpadów poużytkowych w postaci złomu żelaznego, stanowiących surowce wtórne, może dokumentować dowodami wewnętrznymi.

Zgodnie z § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:
1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
a. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
b. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
c. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
d. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych,
- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zgodnie zaś z § 13 cyt. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:
1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Z przepisu § 14 ust. 1 powyższego rozporządzenia wynika natomiast, iż na udokumentowanie zapisów w księdze dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

W myśl § 14 ust. 2 pkt 6 ww. rozporządzenia, dowodem wewnętrznym mogą być dokumentowane zakupy od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych.

Przy czym, pod pojęciem ludności, należy rozumieć osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Osoby te nie mają bowiem możliwości wystawienia faktury. Dlatego też, podatnik dokonując zakupu od tych osób, dokumentuje go dowodem wewnętrznym.

Pojęcie odpadów zostało natomiast zdefiniowane w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 ze zm.), w myśl którego odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany.

W załączniku Nr 1 do ww. ustawy o odpadach zostały wymienione kategorie odpadów, w tym w szczególności:
• Q1 – pozostałości z produkcji lub konsumpcji, niewymienione w pozostałych kategoriach,
• Q6 – przedmioty lub ich części nienadające się do użytku (np. usunięte baterie, zużyte katalizatory itp.),
• Q14 – substancje lub przedmioty, dla których posiadacz nie znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa, gospodarstw domowych, odpady biurowe, z placówek handlowych, sklepów itp.).

Biorąc powyższe pod uwagę złom żelazny stanowi odpad poużytkowy, będący z kolei surowcem wtórnym.

Natomiast w myśl § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub dalszej sprzedaży.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, że jeśli skupowane przez Wnioskodawcę od ludności odpady poużytkowe (złom żelazny), stanowiące surowce wtórne, będą spełniały przedstawione warunki, nie ma przeszkód do ewidencjonowania zakupu tych towarów handlowych na podstawie wystawianych dowodów wewnętrznych. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów