Odliczenie polskich składek ZUS gdy dochody zagraniczne

Przeczytaj także: Zeznanie roczne PIT 2013: niezbędne informacje

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

W roku 2012 wnioskodawca wraz z żoną uzyskiwał dochody ze stosunku pracy w Niemczech oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego z polskiego ZUS. Wynagrodzenie wypłacał przy tym polski pracodawca, podatek natomiast został odprowadzony za granicą. Pracodawca odprowadzał także składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od wynagrodzeń uzyskiwanych w Niemczech do polskiego ZUS. Wnioskodawca zadał pytanie, czy odprowadzone do polskiego ZUS składki podlegają odliczeniu w zeznaniu rocznym PIT-36? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
a. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
b. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. bzyxx - Fotolia.com

Odliczenie polskich składek ZUS gdy dochody zagraniczne

Składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, odprowadzone od niemieckich dochodów do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na to, że podstawę ich wyliczenia nie stanowił dochód zwolniony od opodatkowania, podlegają odliczeniu - odpowiednio - od dochodu i podatku.

Powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, o czym stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Natomiast art. 24 wyżej powołanej umowy międzynarodowej, regulujący metody unikania podwójnego opodatkowania, w ust. 2 lit. a) znajdującym zastosowanie do dochodów z pracy najemnej stanowi, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu. Jest to metoda wyłączenia z progresją. Oznacza ona, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty z tytułu pracy wykonywanej w Niemczech, jednak dla ustalenia stawki podatku należnego od dochodu osiągniętego w Polsce stosuje się stawkę podatku (tzw. stopę procentową) właściwą dla całego dochodu (powyższe reguluje art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).