W 2014 r. ulga remontowa tylko w ramach praw nabytych

Przeczytaj także: Zwrot VAT za materiały budowlane: ostatni dzwonek na wniosek

Przypomnijmy, zgodnie ze starymi przepisami osoba fizyczna miała prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Co za tym idzie, zakres ulgi był tutaj stosunkowo szeroki. Ile można było zyskać? W uproszczeniu mówiąc zwrotowi podlegał podatek VAT wynikający z różnicy pomiędzy stawką podstawową (obecnie 23%) a obniżoną (obecnie 8%). Powyższa ustawa miała bowiem na celu rekompensatę obywatelom negatywnych zmian w stawkach na materiały budowlane, które nastąpiły wskutek przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Przed majem 2004 r. bowiem stawka VAT na materiały budowlane wynosiła 7%, zaś z chwilą przystąpienia Polski do UE (a więc 01 maja 2004 r.) na te materiały zaczęła obowiązywać stawka podstawowa (wtedy było to 22%).

Na potrzeby tej ustawy został także opracowany specjalny wykaz materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 7%, a od 01 maja 2004 r. zostały objęte stawką podstawową.

Wartość zwrotu była oczywiście limitowana (limit obowiązywał przez 5 kolejnych lat) niemniej na remontach i budowie łącznie dzięki temu rozwiązaniu można było zaoszczędzić nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych. Trzeba bowiem pamiętać, że odrębny limit obowiązywał w przypadku inwestycji wymagającej pozwolenia na budowę i takiego pozwolenia niewymagającej. Poza tym limit co pięć lat ulegał zerowaniu. Dodatkowo odrębne limity zostały określone dla osób, które korzystały z ulg mieszkaniowych w podatku dochodowym.

Powyższy stan rzeczy z dniem 01 stycznia 2014 r. zmieniła ustawa z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304), która to uchyliła omawianą wyżej ustawę.

Ustawodawca pozwolił jednak na ubieganie się o zwrot części podatku także po dacie 31 grudnia 2013 r. w stosunku do wydatków poniesionych przed rokiem 2014 na starych zasadach. Otóż art. 32 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi mówi, że osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części tych wydatków na dotychczasowych zasadach. Wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

1. od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r.;
2. od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r.;
3. od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.;
4. od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2017 r.;
5. od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.

Co za tym idzie, obecnie wniosek o zwrot części podatku VAT zawartego w nabytych materiałach budowlanych na podstawie tej ustawy w dalszym ciągu można złożyć. Niestety można w nim ująć jedynie faktury dokumentujące takie zakupy, które zostały udokumentowane fakturami wystawionymi do końca 2013 r.