PIT 2013: korekta zeznania i zwrot nadpłaty podatku

Przeczytaj także: Jak złożyć korektę rocznego zeznania podatkowego PIT

Powodem takich błędów może być m.in. nieujęcie wszystkich dochodów uzyskanych w trakcie roku podatkowego. Przypomnijmy bowiem, że płatnik ma czas na wystawienie stosownych informacji dla podatnika, o uzyskanych przez tego ostatniego w ciągu roku dochodach, do końca lutego. O ile zaś o rozliczeniu głównych źródeł dochodu (np. wynagrodzenia z umowy o pracę) podatnicy pamiętają, tak o trwającym kilka dni zleceniu, gdy to w dodatku miało miejsce rok temu, niekoniecznie. Może zatem się zdarzyć, że po rozliczeniu uzyskanych dochodów do podatnika dotrze jeszcze jeden formularz PIT-11 czy też PIT-8C zawierający informacje o dochodach, które w zeznaniu nie zostały ujęte.

W takim przypadku konieczne jest złożenie korekty zeznania rocznego. Na możliwość taką wskazuje art. 81 Ordynacji podatkowej, zgodnie z zapisami którego, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje tutaj przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Warto przy tym pamiętać, że korekty takiej nie można złożyć zawsze. Uprawnienie to ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

Do korekty zeznania oraz pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty nie trzeb natomiast dołączyć czynnego żalu, aby nie otrzymać dodatkowej kary z kodeksu karnego skarbowego. Zgodnie bowiem z art. 16a ustawy Kodeks karny skarbowy, nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto złożył prawnie skuteczną, w rozumieniu przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa lub ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w całości uiścił, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie. Oczywiście dodatkowe złożenie czynnego żalu nie będzie tutaj podatnikowi szkodzić.

Niestety wykazanie w korekcie deklaracji dodatkowego dochodu wiąże się ze wzrostem należnego fiskusowi podatku i może skutkować zmniejszeniem wykazanej w zeznaniu pierwotnym nadpłaty podatku (zwłaszcza, gdy uwzględniono w korekcie przychód wykazany w PIT-8C). Jeżeli wynikająca z pierwotnego zeznania nadpłata podatku została już przez urząd skarbowy zwrócona, u podatnika powstaje zaległość podatkowa.

Art. 52 §1 pkt 1 Ordynacji podatkowej mówi bowiem, że na równi z zaległością podatkową traktuje się nadpłatę, jeżeli w zeznaniu została wykazana nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, a organ podatkowy dokonał jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych bądź bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych.

Nadpłatę taką należy zwrócić z odsetkami za zwłokę, jeżeli te oczywiście wystąpią. Nalicza się je tutaj od dnia zwrotu nadpłaty lub zaliczenia jej na poczet zaległości podatkowych lub na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych. Warto przy tym pamiętać, że jeżeli wysokość odsetek nie przekraczałaby trzykrotności wartości opłaty pobieranej przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe za traktowanie przesyłki listowej jako przesyłki poleconej (obecnie 6,60 zł), odsetek tych się nie nalicza.

Aby jednak prawidłowo naliczyć odsetki za zwłokę, konieczne jest określenie dnia, który będzie traktowany jako zwrot nadpłaty. Przypomnijmy bowiem, że zwrot taki (poza zaliczeniem go na poczet zaległości podatkowych bądź bieżących zobowiązań podatkowych) można otrzymać na trzy sposoby: w postaci przelewu na konto bankowe, przekazem pocztowym lub wypłatą w kasie.

Kwestia ta została uregulowana w art. 77b §2 Ordynacji podatkowej. I tak za dzień zwrotu nadpłaty uważa się dzień:

1. obciążenia rachunku bankowego organu podatkowego na podstawie polecenia przelewu;
2. nadania przekazu pocztowego;
3. wypłacenia kwoty nadpłaty przez organ podatkowy lub postawienia nadpłaty do dyspozycji podatnika w kasie.

Co za tym idzie, w dwóch pierwszych przypadkach dniem, od którego będą liczone odsetki za zwłokę nie jest dzień, w którym to podatnik fizycznie otrzymał pieniądze, a dzień, w którym pieniądze „wyszły” z urzędu skarbowego.