Podatek dochodowy u źródła: ważny certyfikat rezydencji

Przeczytaj także: Organizacja targów bez podatku u źródła

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca (osoba prawna) dnia 2 stycznia 2010 r. zawarł z udziałowcem spółki (osoba fizyczna mieszkającą w Wielkiej Brytanii) umowę pożyczki, na podstawie której wypłacane są odsetki (co miesiąc). Pożyczkodawca dostarczył certyfikat rezydencji stwierdzający, że jest on rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii. Certyfikat ten nie wskazuje jednak okresu, za który potwierdza fakt rezydencji. Zawiera jedynie informacje, że osoba w nim wskazana jest rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii oraz datę wystawienia. W latach 2011-2012 przy wypłacie odsetek wnioskodawca pobrał jako płatni 5% podatku u źródła. Stawkę tę zastosował w oparciu o posiadany certyfikat rezydencji (ten został wystawiony 11 lutego 2011 r. a następnie 2 maja 2012 r.). Zadano pytanie, czy na podstawie posiadanych certyfikatów rezydencji wnioskodawca prawidłowo zastosował obniżoną stawkę podatku u źródła wynikającą z właściwej umowy o unikaj podwójnego opodatkowania? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Stosownie do art. 29 ust. 2, art. 30a ust. 2 oraz art. 30b ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej: ustawa), przepisy art. 29 ust. 1, art. 30a ust. 1 oraz art. 30b ust. 1 ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. olly - Fotolia.com

Podatek dochodowy u źródła: ważny certyfikat rezydencji

Przedłożone przez pożyczkodawcę certyfikaty rezydencji, które nie określają daty ich ważności, nie potwierdzały rezydencji podatkowej - miejsca zamieszkania dla celów podatkowych - i nie pozwalały w latach 2011 - 2012 na pobieranie podatku w wysokości 5% kwoty odsetek brutto, przez co nie stanowiły podstawy do zastosowania przez wnioskodawcę, jako płatnika, obniżonej stawki podatku.

Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Płatnik winien zatem uzyskać certyfikat rezydencji podatnika, potwierdzający miejsce zamieszkania podatnika na dzień dokonania wypłaty.

W myśl art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Certyfikat rezydencji stanowi środek dowodowy posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi, zastosowanie postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Istotne jest zatem, aby certyfikat, wystawiony przez władze podatkowe drugiego państwa, potwierdzał uprawnienie dotyczące obniżenia lub niepobrania podatku z tytułu wypłat należności dokonywanych przez płatnika.

Oznacza to, że realizacja uprawnień przewidzianych odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania może nastąpić jedynie pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby certyfikatem rezydencji obejmującym dzień dokonania wypłaty.

Udokumentowanie rezydencji podatkowej podmiotu zagranicznego uzyskującego przychody wymienione w art. 29 ust. 1, art. 30a ust. 1 oraz art. 30b ust. 1 cyt. ustawy, może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności. Jednakże w razie uzyskania certyfikatu po dokonaniu płatności, taki certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową podmiotu za okres, w którym została dokonana płatność (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 94/09, opubl. LEX nr 532653; wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1448/06, niepubl.).(…)

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że przedłożone przez pożyczkodawcę certyfikaty rezydencji, które nie określają daty ich ważności, nie potwierdzały rezydencji podatkowej - miejsca zamieszkania dla celów podatkowych - i nie pozwalały w latach 2011 - 2012 na pobieranie podatku w wysokości 5% kwoty odsetek brutto, przez co nie stanowiły podstawy do zastosowania przez Wnioskodawcę, jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, stawki podatku w oparciu o przepisy art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów