Ulga rehabilitacyjna gdy śmierć osoby niepełnosprawnej

Przeczytaj także: Odliczenia od dochodu 2013: darowizny dla OPP

Ulga rehabilitacyjna została określona w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podstawą opodatkowania jest dochód po odliczeniu m.in. o wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W dalszych przepisach tego artykułu ustawodawca wymienia nie tylko kolejne warunki jakie muszą być spełnione, aby ulga przysługiwała, ale także co w jej ramach można odliczyć. Wśród najpopularniejszych wydatków można tutaj wymienić zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, wydatki na leki, adaptację i wyposażenie mieszkania czy domu stosownie do potrzeb niepełnosprawności, używanie prywatnego samochodu dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne itp. Pełny katalog wydatków znalazł się w ust. 7a przytoczonego przepisu.

Ponadto, jak to zostało już podkreślone wyżej, nie tylko osoba niepełnosprawna może skorzystać z ulgi – przysługuje ona także podatnikowi, który ma na utrzymaniu daną osobę niepełnosprawną. Tyczy się do jednak jedynie: współmałżonka, dzieci własnych i przysposobionych, dzieci obcych przyjętych na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwa, ojczyma, macochy, zięciów i synowych – jednakże pod warunkiem, że w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Aby zatem podatnik mógł skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, jako mający na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, muszą zostać spełnione dwa warunki: konieczne jest określone pokrewieństwo lub powinowactwo, oraz dochód osoby niepełnosprawnej nie może przekroczyć ustawowego limitu.

Wracając natomiast do sytuacji, w której to osoba niepełnosprawna umrze w trakcie roku, z przepisów regulujących omawianą ulgę nie wynika, że śmierć takiej osoby wyklucza prawo do odliczenia wydatków związanych z jej rehabilitacją czy ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Regulacje ustawowe wymagają bowiem, aby podatnik miał na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, jeżeli zamierza skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, nie mówią jednak, że warunkiem koniecznym do skorzystania z odliczenia jest to, aby osoba taka była na utrzymaniu podatnika w momencie stosowania ulgi. Zdaniem autora przepis (art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy) należy interpretować w ten sposób, że wydatki na cele związane z rehabilitacją osoby niepełnosprawnej (czy też ułatwieniem wykonywania jej czynności życiowych) winny być ponoszone w czasie, gdy pozostaje ona na utrzymaniu podatnika.

Skoro zatem osoba niepełnosprawna zmarła w trakcie roku, jednakże przed śmiercią była na utrzymaniu danego podatnika, który to przez tę część roku utrzymywał ją i ponosił wydatki na cele wyżej określone, przy sporządzaniu zeznania rocznego ma on prawo skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej. Oczywiście powyższe możliwe jest pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek, które znalazły się w art. 26 ustawy o podatku dochodowym.