eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › "Odzież" jako nazwa towaru na paragonie fiskalnym to za mało

"Odzież" jako nazwa towaru na paragonie fiskalnym to za mało

2014-01-04 09:01

Przeczytaj także: Podatek VAT: kasy fiskalne w 2014 r.

Podatnik powinien użyć oznaczenia nazw towarów i usług do oferowanego asortymentu tak, aby do użytej nazwy towaru i usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku i aby użyta nazwa była zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem i usługą, przy czym wprowadzony w przepisie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wymóg „jednoznaczności” wyłącza możliwość stosowania nazw grup towarów.

Jednocześnie jednak dokonując interpretacji § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących należy mieć na uwadze stosowne przepisy zawarte w Rozdziale 5. Zgodnie z § 35 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności:
1. decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania;
2. potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r.
- mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Zgodnie natomiast z § 36 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących podatnicy użytkujący kasy, o których mowa w § 35 tego rozporządzenia oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz.U. Nr 64, poz. 332), nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 (rozdział ten obejmuje m. in. § 8, czyli przepis stanowiący o „jednoznacznej identyfikacji”) stosują te przepisy odpowiednio.

Dokonując zatem interpretacji § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących stanowiącego o konieczności jednoznacznej identyfikacji towarów i usług należy mieć na uwadze § 36 tego rozporządzenia, gdyż na mocy tego przepisu, przepis o jednoznacznej identyfikacji towarów i usług podatnicy użytkujący kasy nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań w nim określonych stosują odpowiednio (tzn. stosują przepis § 8 ust. 1 pkt 6 z uwzględnieniem możliwości technicznych kasy).

Z łącznej analizy obu przepisów wynika zatem, że stosowana przez podatnika kasa rejestrująca (system kasowy) i jej możliwości techniczne (w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności, w szczególności jej zakresu) mogą mieć istotny wpływ na wymagania, co do sposobu identyfikacji towarów i usług, w tym znaczeniu, że brak możliwości technicznych będzie skutkować mniej szczegółowym prowadzeniem identyfikacji (tj. dostosowanym do możliwości kasy).

Z powołanych wcześniej przepisów wynika, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. Oznacza to, że podatnik powinien wystawiać paragony zawierające nazwy towarów i usług na tyle szczegółowe, żeby z jednej strony pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikację prawidłowego rozliczenia podatku, a z drugiej strony zapewniły konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów. Podatnik powinien zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby konsument otrzymywał paragony z nazwami towarów lub usług, pozwalającymi na ich identyfikację.

Jak wskazano wyżej sposób „jednoznacznego” identyfikowania towarów i usług jest ściśle związany z asortymentem towarów i usług, jakie podatnik oferuje. Wnioskodawca dokonujący sprzedaży towarów pod nazwami, np. kurtka, spodnie, żakiet, garsonka, koszulka, może zaprogramować w kasie powyższe nazwy oferowanych tego typu towarów. Stosowanie takich nazw jest dozwolone również wtedy, gdy towary są oferowane po różnych cenach, z zastrzeżeniem jednak przypadku, gdy podatnik ma w swojej ofercie towary objęte różnymi stawkami podatku VAT. W przypadku sprzedaży towarów opodatkowanych różnymi stawkami podatku VAT, na paragonie fiskalnym nazwy winny być tak określone, aby dana nazwa nie dotyczyła towarów opodatkowanych różnymi stawkami.

Podkreślić w tym miejscu należy, że opisane wyżej zasady dotyczące stosowania nazewnictwa spełniającego wymóg jednoznacznego identyfikowania towarów i usług, nie wykluczają stosowania przez podatników nazewnictwa zapewniającego bardziej szczegółowe rozróżnienie towarów. Stosowanie jednak na tyle rozbudowanego nazewnictwa (obejmującego, w przypadku towaru takiego jak np. kurtka wskazań dotyczących koloru, fasonu, producenta itp.) ma dla podatników, zważywszy na treści § 8 ust. 2 zdanie 2 w zw. z ust. 1 pkt 6, charakter fakultatywny.

Nie można jednak zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że określenie nazwy towaru powinno być zgodne z nazwą użytą na fakturze zakupu oraz, że faktura zakupu powinna być jedyną podstawą do określenia nazwy towaru. Również stwierdzenie Wnioskodawcy, że towar zakupiony przed wejściem w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. zaprogramowany zgodnie z nazwami na fakturach zakupu pozostaje bez zmian. Powyższe stwierdzenia są bowiem prawidłowe jedynie w przypadku, kiedy nazwa towaru podana na fakturze zakupu będzie pozwalała na jednoznaczną identyfikację towaru podlegającego sprzedaży. Zatem jeśli nazwa towaru podana na fakturze zakupu towaru nie pozwala na jego jednoznaczną identyfikację, to Wnioskodawca powinien do kasy fiskalnej wprowadzić nazwę, która na taką identyfikację pozwoli. Nie można bowiem na kasie fiskalnej dla towarów, takich jak: kurtka, spodnie, żakiet, garsonka, koszulka, zaprogramować ogólnej nazwy „odzież”. Zatem jeśli faktura zakupu zawierać będzie ogólne nazwy grup towarów, to nie może ona stanowić podstawy do zaprogramowania nazw towarów w kasie rejestrującej. Zatem faktura nie może być podstawą do określenia nazw, kiedy nazwa towaru na fakturze zakupu jest zbyt ogólna. Powyższe dotyczy również towaru zakupionego przed wejściem w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. Ewidencjonowaniu podlega bowiem sprzedaż towaru, która ma miejsce w czasie kiedy obowiązuje ww. rozporządzenie Ministra finansów. Powyższe rozporządzenie nie zawiera przepisów przejściowych, które regulowałyby zasady określania nazw na paragonach fiskalnych dla towarów zakupionych przed wejściem w życie tego rozporządzenia.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także: