Stawka VAT na bilet do kina z okularami gdy film 3D

Przeczytaj także: Stawka VAT na materiał genetyczny zwierząt

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca jest właścicielem sieci kin. Prowadzi działalność polegającą na wyświetlaniu filmów, w tym w technologii 3D. Bilety kinowe są opodatkowane 8% stawką podatku VAT. Do biletów na seanse 3D doliczana jest opłata za korzystanie z okularów 3D. W najbliższym czasie wnioskodawca zamierza wprowadzić nowy system wyświetlania filmów 3D, który będzie wymagał specjalnych okularów 3D dla niego dedykowanych. Nowe okulary będą się charakteryzowały mniejszą trwałością i nawet po jednym seansie nie będzie możliwe ich ponowne wykorzystanie. Z uwagi na nowy system wyświetlania filmów 3D wnioskodawca zamierza także zmienić zasady sprzedaży biletów na te seanse. Otóż zamierza on wprowadzić model sprzedaży, gdzie klient przy zakupie biletów na film 3D, po uiszczeniu stosownej dopłaty (dopłaty za film 3D), będzie miał możliwość skorzystania z okularów 3D. Klient będzie przy tym uprawniony do zatrzymania otrzymanych przy zakupie biletu okularów. Jeżeli klient będzie posiadał własne okulary 3D (np. z poprzedniego pobytu w kinie), nie będzie musiał uiszczać dopłaty za film 3D przy nabyciu biletu wstępu na seans kinowy wyświetlany w nowym systemie technologii 3D. Zadano pytanie, jaka stawka VAT w takim przypadku winna mieć zastosowanie stawka podatku VAT na sprzedawane wraz z biletami okulary? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. olly - Fotolia.com

Okulary

Stawka podatku VAT na okulary 3D winna być taka sama jak na bilet wstępu na film 3D.

Zatem, przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zaznacza się, iż co do zasady każde świadczenie usług dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.