System monitoringu jako odrębny środek trwały

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Jeżeli wartość systemu monitoringu nie przekracza 3,5 tys. zł, może on zostać zaliczony bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Gdy jest droższy, bezapelacyjnie należy go zaliczyć do środków trwałych. Powstaje jednak pytanie, czy zainstalowanie urządzeń służących do monitoringu oraz innych pozostałych prac z tym związanych należy zaliczyć do odrębnego środka trwałego, czy też do wartości budynków, na których monitoring ten został wykonany?

Powyższe wynika z objaśnień szczegółowych zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych. Zgodnie z nimi, w KŚT za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt - obiektu zbiorczego, którym może być zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp.

Przez budynki należy tutaj zaś rozumieć zadaszone obiekty budowlane, na trwale połączone z gruntem, wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Za szczególny rodzaj budynku uważa się wiatę, która stanowi pomieszczenie naziemne, nie obudowane ścianami ze wszystkich stron lub nawet w ogóle ścian pozbawione. Pojęcie "budynek" obejmuje również samodzielne podziemne obiekty budowlane takie jak centra handlowe, warsztaty, garaże podziemne.

Granicę budynku stanowią zaś zewnętrzne powierzchnie ścian oraz górna powierzchnia najwyższego stropu, posadzka piwnic w budynkach podpiwniczonych lub poziom terenu przy budynkach niepodpiwniczonych. W przypadku budynków występujących w zabudowie zwartej, granice pomiędzy poszczególnymi obiektami stanowią płaszczyzny styku ścian szczytowych, a jeżeli występuje wspólna dla dwóch obiektów ściana to granica pomiędzy budynkami przebiega przez jej środek.

Granice instalacji, należących do wyposażenia budynku, stanowią w zależności od rodzaju instalacji, przykładowo mufy, studzienki rewizyjne, zawory zamykające dopływ wody, gazu, czynników grzewczych.


W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się także obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, przykładowo chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie.

Jeżeli jednak takie obiekty pomocnicze obsługują więcej niż jeden budynek, należy je zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem (będą to zatem odrębne środki trwałe).

Jeżeli zatem urządzenia służące do monitoringu zostały wbudowane w konstrukcję budynku na stałe, zostaną one zaliczone do wyposażenia tego budynku, a co za tym idzie, wydatki z nimi związane zwiększą jego wartość początkową, od której są naliczane odpisy amortyzacyjne (będzie tak wówczas, gdy nakłady te przekroczą 3 500 zł, jedynie wtedy bowiem będą one traktowane jako ulepszenie budynku).
Jeżeli powyższe zostanie wykonane na cudzym budynku (użytkowanym np. na podstawie umowy najmu), wykonanie monitoringu będzie traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym.

Jeżeli zaś system monitoringu nie zostanie wbudowany na stałe w konstrukcję budynku, prace związane z jego wykonaniem będą podlegały rozliczeniu na ogólnych zasadach dotyczących nabycia środków trwałych.

Oznacza to, iż jeżeli koszt instalacji systemu będzie wyższy aniżeli 3 500 zł, zaś przewidywany okres jego używania będzie dłuży niż 12 miesięcy, zostanie on uznany jako odrębny środek trwały podlegający amortyzacji.

Zdaniem autora urządzenia monitoringu należy zaliczyć do grupowania 62 KŚT „Urządzenia dla radiofonii i telewizji, urządzenia dla telefonii i telegrafii”. Tutaj pod symbolem 624 znalazły się bowiem „Urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne”. Stawka amortyzacji dla takich środków trwałych, określona w ustawach o podatkach dochodowych, wynosi 10% w skali roku.

Jeżeli natomiast wartość prac związanych z wykonaniem monitoringu nie przekracza 3 500 zł, nie ma obowiązku uznawania go za środek trwały podlegający amortyzacji. Dzięki temu wydatek na jego zakup może zostać odniesiony bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodu. Nie ma także przeszkód, aby w takiej sytuacji uznać system monitoringu za środek trwały i dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego z tego tytułu.