Ryczałt ewidencjonowany bez ewidencji przychodów?

Przeczytaj także: Oświadczenie o formie opodatkowania: ryczałt

To, co odróżnia ryczałt ewidencjonowany od innych form opodatkowania, to płacenie podatku dochodowego od uzyskanego przychodu wg różnych stawek podatku w zależności od tego, z jakiego tytułu przychód ten został uzyskany. Nie są tutaj zatem brane pod uwagę koszty uzyskania tego przychodu. Przypomnijmy przy tym, że ryczałt ewidencjonowany można opłacać od przychodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej tudzież z tzw. prywatnego najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów o podobnym charakterze (prowadzonych poza działalnością gospodarczą).

Ponieważ przy ustalaniu wysokości podatku nie jest brany pod uwagę dochód, a jedynie przychód, nie ma potrzeby, aby ewidencje podatkowe prowadzone na potrzeby tego podatku zawierały dane dotyczące kosztów uzyskania przychodu (w odróżnieniu od opodatkowania na zasadach ogólnych wg skali podatkowej, czy też podatkiem liniowym). Niemniej pewne ewidencje prowadzić tutaj trzeba. Podstawową z nich jest ewidencja przychodów, a obowiązek jej prowadzenia wynika z art. 15 ustawy o ryczałcie ewidencjonowanym.

Ewidencja taka nie jest jednak wymagana w każdym przypadku. Pierwszy z wyjątków w tym zakresie znalazł się w samej ustawie o ryczałcie ewidencjonowanym, a dokładniej w jej art. 15 ust. 3, a tyczy się on podatników uzyskujących przychody z prywatnego najmu. Otóż nie mają oni obowiązku prowadzenia tej ewidencji, jeżeli wysokość przychodów z najmu wynika z zawartej umowy w formie pisemnej.

Na tym jednak nie koniec. Także bowiem przedsiębiorcy niekiedy nie muszą prowadzić ewidencji przychodów. Jednakże stosowne regulacje ich dotyczące nie znajdują się w ustawie, a w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

I tak zgodnie z §11 tego rozporządzenia podatnik prowadzący ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 1 lub 3 ustawy o podatku od towarów i usług, może zrezygnować z prowadzenia ewidencji przychodów. Aby jednak było to możliwe, konieczne jest spełnienie pewnych dodatkowych warunków.

Otóż dane z ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku VAT muszą pozwalać na wyodrębnienie z obrotów, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, przychodów dla celów ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Trzeba bowiem pamiętać, że to co jest obrotem w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, nie zawsze musi być przychodem w myśl podatku dochodowego. Przykładem są tutaj otrzymane zaliczki na poczet przyszłych dostaw czy świadczonych usług, które są obrotem w myśl ustawy o VAT. Podobnie jest w przypadku przekazania przez podatnika towarów czy też świadczenia usług na swoje potrzeby osobiste, potrzeby wspólników, pracowników, a także inne darowizny itp.

Na tym jednak nie koniec. Aby bowiem zrezygnować z prowadzenia ewidencji przychodów, po zakończeniu każdego miesiąca, w terminie do 20 dnia miesiąca następnego, konieczne jest sporządzenie zestawienia, w którym podatnik wykaże przychody na podstawie danych zawartych w ewidencji prowadzonej na potrzeby podatku VAT, wg poszczególnych stawek ryczałtu, z uwzględnieniem różnic między obrotem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

W uproszczeniu mówiąc jest tutaj konieczne określenie przychodu w myśl przepisów o podatku dochodowym wg poszczególnych stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.