Usługi budowlane w budownictwie mieszkaniowym a VAT

Przeczytaj także: Niższa stawka VAT na trwałe zabudowy meblowe w budynkach mieszkalnych

Rozpatrzmy następującą sytuację: Firma zajmuje się usługami budowlanymi polegającymi głównie na wznoszeniu ścian konstrukcyjnych, wykonywaniu stropów, ociepleń, tynkowaniu. Podpisała umowę z prywatnym inwestorem na wykonanie tynków wewnętrznych w jego nowobudowanym domu jednorodzinnym. Powierzchnia do tynkowania wynosi ok. 1 300 m². Powierzchnia użytkowa tego budynku to z kolei 410 m². Jaką stawkę VAT należy zastosować do świadczonych usług budowlanych polegających na wytynkowaniu pomieszczeń?

Art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług mówi, że 8-proc. stawkę tego podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. To z kolei, co ustawodawca nakazuje rozumieć przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zostało wskazane w art. 41 ust. 12a ustawy. Mieszczą się tutaj mianowicie obiekty budownictwa mieszkaniowego (budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11) lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

W powyższej definicji znalazły się zatem m.in. budynki mieszkalne jednorodzinne sklasyfikowane w PKOB 1110.

Co do zasady zatem wskazany w przykładzie budynek mieszkalny mieści się w definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niestety ze względu na powierzchnię tego budynku pod uwagę trzeba tutaj wziąć także art. 41 ust. 12b i 12c ustawy o VAT. Pierwszy ze wskazanych mówi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Drugi natomiast doprecyzowuje, że w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone wyżej stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Co za tym idzie, budynek mieszkalny jednorodzinny jest zaliczony do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, jeżeli jego powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m². Jeżeli limit ten zostanie przekroczony, 8% stawkę podatku VAT można zastosować jedynie do tej części robót, która odpowiada udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym do całkowitej powierzchni użytkowej.

Tym samym w naszym przypadku stawka 8% będzie miała zastosowanie do:
300 m² / 410 m² x 100% = 73,17% wartości neto wykonanych robót. Do pozostałej części należy natomiast zastosować stawkę podatku w wysokości 23%. Nie ma przy tym znaczenia ilość metrów kwadratowych wykonanych tynków czy innych robót budowlanych.