Odliczenie VAT z faktury za media z prognozą

Przeczytaj także: Faktura za media: VAT należny i naliczony

Ustawa o VAT obecnie nie zawiera szczególnych regulacji co do momentu, w którym można odliczyć podatek z faktur za szeroko rozumiane media. Art. 86 ust. 10 ustawy o VAT mówi tutaj, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Należy przy tym pamiętać, że zasada ta ma zastosowanie także w przypadku zapłaty wszelkiego rodzaju zaliczek, zadatków, rat itp.

Art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT dodaje jednak, iż wskazane wyżej odliczenie nie może nastąpić wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzyma fakturę lub dokument celny. Jeżeli natomiast podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w powyższym terminie, to może odliczyć VAT w deklaracji za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych (a więc występujących bezpośrednio po tym, w którym powstało prawo do odliczenia VAT).


Aby zatem móc odpowiedzieć na pytanie, kiedy podatnik może odliczyć VAT z faktury za media, musi wiedzieć, kiedy powstał od takich usług obowiązek podatkowy.

I tak art. 19a ust. 1 ustawy o VAT mówi, że obowiązek podatkowy co do zasady powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów bądź wykonania usług. Jeżeli jednak faktura dotyczy energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (o ile ta zostanie wystawiona terminowo, czyli do dnia upływu terminu płatności) - art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT.

W związku z tym, jeżeli podatnik otrzymał fakturę za prognozowane zużycie (nawet przyszłe) określonych mediów, to VAT z takiego dokumentu może odliczyć. Spełnia on bowiem obydwa wymagane warunki: tj. posiada fakturę zakupu zaś w stosunku do udokumentowanej fakturą czynności powstał obowiązek podatkowy.

Trzeba jednak zwrócić uwagę na to, aby faktycznie posiadać fakturę, czyli dokument w formie papierowej lub elektronicznej, zawierający dane wymienione w samej ustawie tj. art. 106a-106q bądź aktach wykonawczych (art. 2 pkt 31 ustawy o VAT).

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 28.04.2014 r. nr ITPP2/443-154/14/EK wyjaśnił, że prawo do odliczenia VAT z faktury prognozowej za media „(...) powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, a skoro obowiązek ten w odniesieniu do dostaw energii elektrycznej powstaje z chwilą wystawienia faktury - o ile „faktura szacunkowa” spełnia warunki do uznania jej za fakturę w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy - to ma Pan prawo do odliczenia na jej podstawie podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym wystawiono tę fakturę, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Pan ją otrzymał, o czym przesądza art. 86 ust. 10 w związku z ust. 10b pkt 1 ustawy.(...)”

A czy taka faktura daje prawo zaliczenia jej w koszty uzyskania przychodu?

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 30.04.2014 r. nr ITPB1/415-129/14/WM uznał, że „(...) kwota z tytułu oszacowanej (prognozowanej) należności za energię elektryczną w danym okresie rozliczeniowym nie jest zaliczką. Jak bowiem wskazano uprzednio, zaliczka jest wpłatą na poczet dostawy towarów lub usług, które będą dokonane w następnych okresach sprawozdawczych, nie ma zatem charakteru definitywnego.

Natomiast prognoza, polega na ustaleniu opłaty za dany okres rozliczeniowy na podstawie faktycznego zużycia energii elektrycznej w poprzednim okresie rozliczeniowym. W przypadku energii elektrycznej, dostawa energii odbywa się na bieżąco, jedynie koszty bieżącego jej zużycia są ustalane na podstawie wielkości zużycia w poprzednim okresie rozliczeniowym. Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego następuje porównanie faktycznego zużycia energii w stosunku do zużycia prognozowanego.

Wydatek o którym mowa, jest zatem wydatkiem definitywnym. W opisie stanu faktycznego wskazano, że dotyczy on wydatków z tytułu zużycia energii elektrycznej na potrzeby działalności gospodarczej, wobec czego wydatek ten spełnia kryterium zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.(...)”