Ulga rehabilitacyjna: korzystne zmiany na 2018 r.

Przeczytaj także: Podatek liniowy: nawet zawieszona firma wyłącza preferencyjne opodatkowanie

Dzięki uldze rehabilitacyjnej osoby niepełnosprawne oraz podatnicy mający na utrzymaniu takie osoby, mogą obniżyć swój podatek poprzez odliczenie od dochodu części wydatków ponoszonych w związku z niepełnosprawnością. Na ogół odliczeniu podlegają wydatki rzeczywiście poniesione, część odliczeń jest jednak ryczałtowa. I to właśnie w ich zakresie będzie można łatwiej stosować obniżenia dochodów.

Niepełnosprawny może zarobić więcej

Do ulgi rehabilitacyjnej uprawnione są dwa rodzaje podatników: osoby niepełnosprawne oraz podatnicy mający na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Odliczeniu podlegają natomiast ponoszone wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych osobie niepełnosprawnej.

To, kto jest osobą niepełnosprawną, nie budzi wątpliwości. A kim jest podatnik mający na utrzymaniu osobę niepełnosprawną? Otóż jest to podatnik, na utrzymaniu którego pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Tak jest obecnie. W roku 2018 dochód osoby niepełnosprawnej, która będzie kwalifikowana jako pozostająca na utrzymaniu innego podatnika, wzrośnie do 10.080 zł. Nadto do dochodu tego nie wlicza się alimentów na rzecz dzieci małoletnich, bez względu na wiek, a otrzymujących zasiłek (dodatek) pielęgnacyjnych lub rentę socjalną i dzieci pełnoletnich - uczących się, do ukończenia 25 roku życia.

Ulgi limitowe dla wszystkich?

Co do zasady aby z ulgi skorzystać, trzeba posiadać dokumenty potwierdzające faktycznie poniesione kwoty rozliczane w ramach odliczenia. Z reguły są to faktury i rachunki. Część wydatków ustawodawca określił jednak ryczałtowo - co oznacza, że trzeba jedynie uprawdopodobnić, że wydatki tego typu były ponoszone, ale nie wymaga się dla nich rachunków potwierdzających wydanie każdej złotówki. Ryczałty takie w uldze rehabilitacyjnej są trzy, z czego dwa w przyszłym roku zostaną istotnie przemodelowane.

I tak art. 26 ust. 7a pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że w ramach ulgi podatnicy (wymieni wyżej) mogą odliczyć wydatki na utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł.

W przyszłym roku odliczenie w związku z utrzymaniem psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, we wspomnianym limicie będzie przysługiwać wszystkim niepełnosprawnym wymienionym w ustawie (czy podatnikom mającym na utrzymaniu osoby niepełnosprawne), bez względu na stopień grupy inwalidztwa.

Druga zmiana to ryczałtowe odliczenie posiadanego samochodu osobowego.
Art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o PIT mówi bowiem, że od dochodu można odliczyć wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Mamy tutaj zatem dwie zasadnicze zmiany. Po pierwsze poszerza się katalog osób uprawnionych do odliczenia. Po drugie znika ograniczenie używania auta jedynie do przewozów na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Zatem każde użycie auta na potrzeby związane z niepełnosprawnością będzie upoważniać do skorzystania z odliczenia.

Ponadto z obowiązków dokumentacyjnych zniknie konieczność posiadania dokumentów potwierdzających zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych, co jest konsekwencją rozszerzenia zakresu powyższego odliczenia.