Zwrot kosztów w przypadku odwołania pracownika z urlopu w podatku dochodowym

Przeczytaj także: Koszty pracownicze gdy bezpłatny dowóz do pracy

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 167 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Do takiej sytuacji może dojść na przykład na skutek otrzymania przez pracodawcę niespodziewanego wzrostu liczby zamówień na wytwarzany towar lub realizowaną usługę bądź w przypadku konieczności zastąpienia innego pracownika. Decydując się na odwołanie pracownika z urlopu, pracodawca musi pamiętać, że przepisy Kodeksu pracy nakładają na niego obowiązek pokrycia kosztów jakie pracownik poniósł w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu (art. 167 § 2 Kodeksu pracy). Powstaje pytanie czy pokrycie wskazanych kosztów będzie stanowiło przychód po stronie pracownika oraz czy pracodawca będzie mógł te koszty zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Można zatem przyjąć, że przychodami ze stosunku pracy są nie tylko wynagrodzenia, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.


Otrzymane świadczenie należy zatem potraktować jako świadczenie o charakterze odszkodowawczym, które nie mieści się w otwartym katalogu przychodów, o których mowa w art. 12 ustawy o PDOF. Zaznaczyć przy tym należy, że otrzymany zwrot nie będzie stanowił dla pracownika przychodu tylko w sytuacji, gdy poniesiony przez niego wydatek będzie należycie udokumentowany, np. dowodem zapłaty za wyjazd wypoczynkowy (por. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22.10.2010 r., znak: ILPB2/415-704/09/10-S/WM oraz wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 28.04.2010 r., sygn. akt I SA/Go 56/10 – orzeczenie prawomocne).

Kwestie kosztów uzyskania przychodów po stronie pracodawcy należy natomiast analizować w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o PDOP) oraz odpowiednio art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF. Jak wynika z tych regulacji, do kosztów uzyskania przychodów należą wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródeł, z wyjątkiem tych, które zostały wprost wyłączone z kosztów podatkowych przez ustawodawcę. Aby zatem określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Takiej oceny dokonują również organy podatkowe, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 3.02.2014 r., znak ITPB1/415-1148/13/MR oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 30.09.2009. r., znak ILPB3/423-502/09-6/KS.