Wynajem mieszkania na zakwaterowanie ze stawką podstawową VAT

Przeczytaj także: Wynajem: mieszkanie do mieszkania bez VAT

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca posiada budynki z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi. Lokale niemieszkalne są wynajmowane przedsiębiorcom - z tego tytułu wnioskodawca nalicza 23% podatku VAT z tytułu usług najmu. Lokale mieszkalne są wynajmowane osobom prywatnym na ich potrzeby mieszkaniowe ze stawką zwolnioną z VAT.

Niektóre lokale mieszkalne wnioskodawca wynajmuje przy tym przedsiębiorcy, który świadczy w nich usługi zakwaterowania, opodatkowane 8% stawką VAT. Umowa najmu zawiera tutaj paragraf, w którym wynajmujący zgadza się na podnajem lokalu mieszkalnego w celach najmu krótkotrwałego i informację, że w wynajmowanych lokalach mieszkalnych są świadczone wyłącznie usługi krótkotrwałego zakwaterowania.
W związku z tym, do świadczonej usługi najmu wnioskodawca także stosuje stawkę obniżoną.

Zainteresowany zadał pytanie, czy takie postępowanie jest prawidłowe? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Laurent Hamels - Fotolia.com

Wynajem mieszkania dla zakwaterowania ze stawką podstawową VAT

Jeżeli to najemca mieszkania świadczy w nim usługi krótkotrwałego zakwaterowania, a nie wynajmujący, ten pierwszy przy opodatkowaniu świadczonej usługi najmu nie może stosować 8% stawki VAT a podstawową.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:
1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wymienioną wyżej stawkę należy stosować jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w myśl art. 5a ww. ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, iż w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.