Zakupy na raty a korekta kosztów: sądy administracyjne vs. fiskus

Przeczytaj także: Zatory płatnicze: zakupy na raty nie wymagają korekty kosztów

Chodzi tutaj oczywiście o korektę kosztów zawartą w art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odpowiednio art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepisy te obowiązują od 2013 r. i nadal budzą kontrowersje. Z założeń miały zmniejszyć zatory płatnicze, w praktyce jednak spowodowały jedynie lawinę dodatkowych księgowań po stronie kosztowej, jak też wiążą się z dodatkowymi wydatkami na systemy finansowo księgowe jak też samą obsługę księgową, o problemach z prawidłowym stosowaniem regulacji już nie wspominając.

Mianowicie wskazane regulacje mówią, że jeżeli dany wydatek zostanie zaliczony w ciężar kosztów uzyskania przychodu, niemniej nie nastąpi jego zapłata w określonym terminie, koszty te należy skorygować o część tę część zobowiązania, która nie została uregulowana (gdy wartość kosztów w danym miesiącu jest zbyt niska, aby korektę taką w pełni zastosować, brakującą część należy ująć jako przychód). Późniejsza zapłata pozwala na ponowne ujęcie takiego wydatku w kosztach. Mówiąc innymi słowy, wydatek taki z kosztów jest usunięty aż do czasu zapłaty.

Ustawodawca nie przewidział żadnych odstępstw od stosowania powyższych reguł. Obejmują one także odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. I tak też nakazują je stosować organy podatkowe, nawet jeżeli kupującemu udzielono kredytu kupieckiego czy też została zawarta umowa leasingu finansowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15.04.2014 r., nr IBPBI/1/415-87/14/KB wskazał, że pomimo rozłożenia wnioskodawczyni przez kontrahenta płatności za usługi reklamowe na okres 12 miesięcznych rat, które mają być regulowane terminowo, przepisy w zakresie korekty kosztów ją obowiązują.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. BillionPhotos.com - Fotolia.com

Zakupy na raty a korekta kosztów

Jeżeli dany wydatek zostanie zaliczony w ciężar kosztów uzyskania przychodu, niemniej nie nastąpi jego zapłata w określonym terminie, koszty te należy skorygować o część tę część zobowiązania, która nie została uregulowana.

W interpretacji czytamy: „(…) Ww. przepisy mają zatem również zastosowanie do płatności rozłożonych na raty. Dla prawidłowego ich zastosowania, terminy płatności (o których mowa w ww. przepisach, tj. 60 i 90 dni) każdej raty należy liczyć od tego samego dnia, tj. od dnia wystawienia faktury (rachunku) lub innego dokumentu, stanowiącego podstawę zaksięgowania kosztów, a nie od ustalonego przez strony terminu płatności poszczególnych rat. Podkreślić jednak należy, że termin płatności należy liczyć dla każdej raty oddzielnie, a zatem w sytuacji gdy łączny termin płatności rat jest dłuższy niż 60 dni, do części rat, których termin płatności (liczony od dnia wystawienia faktury lub rachunku) nie przekracza 60 dni, znajdzie zastosowanie art. 24d ust. 1, a do rat których termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…)

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji zaliczenia pełnej kwoty wynikającej z faktury do kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do rat, których termin płatności jest krótszy niż 60 dni (licząc od dnia wystawienia faktury) obowiązek skorygowania kosztów powstanie, jeżeli rata nie zostanie uregulowana w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, ustalonego przez strony dla tych rat. Korekty tej należy zatem dokonać w miesiącu, w którym upłynie 30 dni od daty ustalonego terminu płatności. W ww. sytuacji zastosowanie znajdzie art. 24d ust. 1 ww. ustawy. Skoro jak wskazała Wnioskodawczyni wszystkie raty zapłacone były w terminie, to w odniesieniu do tych rat (których termin płatności liczony od dnia wystawienia faktury był krótszy niż 60 dni) nie wystąpi obowiązek korygowania kosztów uzyskani przychodu.

Natomiast w sytuacji gdy termin płatności kolejnej raty jest dłuższy niż 60 dni (licząc od dnia wystawienia faktury), a rata nie zostanie uregulowana w terminie 90 dni od daty zaliczenia wydatku do kosztu uzyskania przychodów, należy wyksięgować z kosztów kwotę obejmującą nieuregulowaną ratę. W ww. sytuacji zastosowanie znajdzie art. 24d ust. 2 ww. ustawy. Kwota ta będzie mogła zostać ponownie zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w momencie jej zapłaty. (…)”