Stara wartość początkowa aportu środka trwałego do spółki osobowej

Przeczytaj także: Darowizna i aport to ponowna amortyzacja środka trwałego

Ustawodawca bowiem zabezpieczył się tutaj przed „sztucznym” napędzaniem kosztów. W jaki sposób?

Załóżmy że Pan Piotr zakupił w 1998 r. grunt wraz z budynkiem, które zaliczył do środków trwałych swojej firmy. Wartość gruntu wyniosła wtedy 60 000 zł, zaś wartość budynku 220 000 zł. Budynek był amortyzowany indywidualną stawką amortyzacji w wysokości 3,3% rocznie. Następnie zawiązał on z innym wspólnikiem spółkę jawną w 2015 r., do której jako swój udział wniósł aportem powyższą nieruchomość. Jej bieżąca wartość rynkowa to 740 000 zł, z czego na grunt przypada kwota 240 000 zł, zaś na budynek 500 000 zł i takie też wartości zostały wykazane w akcie notarialnym. Czy dzięki temu spółka będzie naliczała odpisy amortyzacyjne od wartości 500 000 zł?

Niestety, odpowiedź na powyższe pytanie jest negatywna. A to dlatego, że poczynając od 2011 r. ustawodawca przewidział tutaj specjalny sposób określania wartości początkowej oraz amortyzacji środków trwałych wnoszonych do spółek osobowych w drodze aportu.

Do aportu z naszego przykładu będą mieć zastosowanie lit. a) – do budynku, oraz lit. b) – do gruntu. Budynek był bowiem amortyzowany, grunty natomiast amortyzacji nie podlegają. Dodajmy że wcześniej, tzn. przed 2011 r. wartość początkowa w opisanej sytuacji była ustalana przez wspólników i nie mogła przekroczyć bieżącej wartości rynnowej, stąd zwykle wartość początkowa tutaj była ustalana właśnie w wartości rynkowej. Obecnie takiego przywileju już nie ma i wartość początkową aportu określa się z uwzględnieniem jego wartości sprzed wniesienia wkładu.

Dlatego też w ewidencji środków trwałych spółki należy wykazać budynek z wartością początkową 220 000 zł, zaś grunt z wartością 60 000 zł, a nie z wartościami odpowiednio 500 000 zł oraz 240 000 zł, wynikającymi z aktu notarialnego.

Na tym jednak nie koniec ograniczeń – kolejne tyczą się samej amortyzacji. Art. 22h ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje bowiem, że przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a.

Regulacja ust. 3 mówi natomiast, że podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Stąd z punktu widzenia działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki osobowej lepszym rozwiązaniem byłaby sprzedaż wskazanej nieruchomości spółce po cenie rynkowej. Niestety sprzedaż taka wygenerowałaby przychód z firmy po stronie wspólnika, zaś wniesienie nieruchomości aportem korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego (art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy).