Dzierżawiony samochód osobowy z ewidencją przebiegu pojazdu

Przeczytaj także: Kilometrówka gdy najem samochodu osobowego z zagranicy

Podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu (art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o PDOP). Przywołana regulacja nie ma zastosowania do samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1ustawy o PDOP (art. 16 ust. 3b ustawy o PDOP) w tym także innych umów (np. dzierżawy), która spełnia przesłanki uznania jej na gruncie podatkowym za umowę leasingu o której mowa w przywołanej regulacji.

Jeśli więc umowa dzierżawy nie spełnia przesłanek pozwalających uznać ją na gruncie podatkowym za umowę leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy o PDOP to koszty eksploatacyjne związane z tego rodzaju samochodem osobowym należy kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem limitu kilometrów (limitu wynikającego z prowadzonej przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu).

Koszty używania

Regulacje ustawy o PDOP nie precyzują, co należy rozumieć pod pojęciem „kosztów używania”, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o PDOP. Należy jednak wskazać, że koszty używania samochodu to koszty posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go (tak przykładowo Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 8 listopada 2013 roku, sygn. DD2/033/55/MWJ/13/RD-111005 dotyczącej problematyki objęcia limitem kilometrów czynszu najmu samochodu osobowego używanego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej).

Niejednokrotnie wskazuje się, że koszty używania to tzw. bieżące koszty eksploatacyjne, do których zalicza się m.in. koszty zakupu paliwa (innych płynów i części eksploatacyjnych – filtrów, olejów, opon), przeglądów technicznych, gwarancyjnych czy koszty ubezpieczenia. Powyższą kwalifikację potwierdzają m.in. organy podatkowe (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. IPTPB1/415-571/14-2/KO).

Koszty remontów, napraw

W kategorii kosztów używania wskazuje się również zakup części oraz koszty drobnych napraw samochodów. Wydaje się że zasadne w tym miejscu jest doprecyzowanie, że zakup części oraz drobnych napraw winien być ściśle związany z bieżącą eksploatacją (zużyciem elementów eksploatacyjnych). Poza wyżej wymienioną kategorią kosztów używania winny się więc znaleźć koszty szkód (napraw, remontów), nawet drobnych powstających w związku z kolizją (wypadkiem), czy innym zdarzeniem drogowym.


Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że w celu dokonania prawidłowej kwalifikacji wydatków obejmujących naprawę czy remont samochodu osobowego wykorzystywanego na podstawie umowy dzierżawy najistotniejszym staje się dokonywanie odpowiedniej kwalifikacji wydatku do kosztów używania oraz ewentualnie innych kosztów nie związanych z używaniem samochodu. W tym zakresie niezbędne pozostanie ustalenie charakteru szkody (jej przyczyny), która doprowadziła do konieczności naprawy (remontu) samochodu.

W tym zakresie koszty remontów, napraw (w tym zakupu części) a także wszelkie wydatki ponoszone w trakcie przeglądów technicznych, okresowych czy gwarancyjnych związanych z normalną eksploatacją samochodu (zużyciem jego elementów eksploatacyjnych) należy kwalifikować do kosztów używania podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem limitu kilometrów o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o PDOP.

Należy jednak zauważyć, że z uwagi na brak w ustawie o PDOP jednoznacznej definicji kosztów używania a także brak utrwalonego stanowiska organów podatkowych w zakresie objęcia limitem kilometrów kosztów napraw powypadkowych, powyższa kwalifikacja może być przedmiotem sporu z organami podatkowymi.

Końcowo należy wskazać, że, zgodnie z art. 16 ust.1, pkt 50 ustawy PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody te nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym (AC). Jeśli więc podatnik nie ubezpieczy samochodu osobowego ubezpieczeniem dobrowolnym (AC) i w tym zakresie będzie ponosił koszty napraw powypadkowych to tego rodzaju wydatki będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów w całości. Bez znaczenia w tym zakresie pozostanie limit kilometrów i ewentualne ryzyko interpretacyjne jego zastosowania do napraw powypadkowych.