Samochód służbowy dla pracownika objęty ryczałtem w podatku PIT

Przeczytaj także: Podatek dochodowy 2015: ryczałt dla pracownika za służbowy samochód

Rozwiązaniu takiemu daleko do ideału, gdyż daną pojemność silnika mogą mieć samochody osobowe o różnym standardzie, a co za tym idzie także i wartości. Nie jest istotny także wiek pojazdu. Niemniej jest to rozwiązanie kompromisowe, które wielu przypadnie do gustu, jako że stawki przychodu zdają się nie być zbyt wysokie, a dodatkowo mogą być obniżane.

I tak zgodnie dodanym do art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ust. 2a, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustalać się będzie w wysokości:

1. 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³;
2. 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.

To jedyne kryterium mające znaczenie przy określeniu wysokości przychodu z nieodpłatnych świadczeń u pracownika za prywatne korzystanie z firmowego samochodu. Tym samym taka wartość przychodu zostanie doliczona pracownikowi poruszającym się poza czynnościami służbowymi samochodem firmowy wartym klika tysięcy złotych jak i pracownikowi, który jeździ samochodem za kilkaset tysięcy.

Tak ustalony przychód będzie przy tym podlegał obniżeniu, jeżeli dostępu (prywatnie) do firmowego auta pracownik nie będzie miał przez cały miesiąc. Otóż jeżeli służbowy samochód będzie wykorzystywany do celów prywatnych przez część miesiąca, wartość świadczenia ustalana będzie za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych wyżej.

Ponadto jeżeli udostępnienie firmowego samochodu pracownikowi będzie w części odpłatne, jego przychód będzie określany jako różnica pomiędzy wyżej wskazanymi wartościami (w tym także obniżonymi z uwagi na niewykorzystanie samochodu prywatnie przez cały miesiąc) i odpłatnością ponoszoną przez pracownika. Ryczałt taki będzie podlegał także oskładkowaniu ZUS-em.

Warto przy tym podkreślić, że wskazane wyżej zasady będą mieć zastosowanie zarówno do samochodów osobowych jak i ciężarowych (jako że ustawodawca odnosi się w nich ogólnie do samochodów służbowych).

Niestety pozytywne rozwiązania w podatku dochodowym nie znajdą swego odzwierciedlenia w podatku VAT, a mogą wręcz spowodować dodatkowe komplikacje (gdy firma odlicza cały podatek naliczony od wydatków związanych z takim pojazdem). Udostępnienie pracownikowi na potrzeby prywatne firmowego samochodu osobowego tudzież „ciężarowego”, który nie daje „z automatu” prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego skutkuje bowiem tym, że pojazd taki jest wykorzystywany do działalności mieszanej, w związku z czym uprawnia do odliczenia jedynie połowy podatku naliczonego. Z drugiej jednak strony taki „prywatny” użytek nie rodzi żadnych konsekwencji po stronie podatku należnego.

Warto też pamiętać, że zgodnie z obecnym podejściem fiskusa (wynikającym z wydawanych interpretacji podatkowych), wystąpienie chociażby potencjalnej możliwości używania prywatnie pojazdu dyskwalifikuje prawo do pełnego odliczenia VAT.

Natomiast nieodpłatne udostępnienie pracownikowi samochodu dającego pełne prawo do odliczenia VAT (czyli takiego, którego DMC przekracza 3,5 tony tudzież konstrukcja powoduje, że użytek prywatny jest znikomy – samochody z jednym rzędem siedzeń) skutkuje wykazaniem od tej czynności podatku należnego jak od odpłatnie świadczonej usługi.