Korekta kosztów gdy uproszczone zaliczki na podatek dochodowy

Przeczytaj także: Zaliczki uproszczone a prowadzenie księgi przychodów i rozchodów

Zaliczki uproszczone są płacone co miesiąc w wysokości 1/12 kwoty podatku obliczonej przy zastosowaniu bieżącej metody rozliczania podatku dochodowego (a więc skali podatkowej bądź podatku liniowego) od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy albo w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata, jeżeli w pierwszym ze wskazanych zeznań podatnik nie wykazał dochodu albo też wykazał go w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej (patrz art. 44 ust. 6b-6i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; dalej updof). Tym samym w roku 2014 przy ustalaniu wartości zaliczek uproszczonych podatnicy biorą pod uwagę w pierwszej kolejności dochód roku 2012, a gdy ten nie był odpowiednio wysoki, roku 2011. Jeżeli jednak w żadnym z tych lat uzyskany dochód nie osiągnął zakładanego minimum, wybranie wpłacania w uproszczonej formie zaliczek na podatek dochodowy nie jest możliwe. Zaliczki takie pomniejsza się przy tym o zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegające odliczeniu od podatku.

Niemniej zaliczki uproszczone powodują, że na etapie ich ustalania nie jest istotna wartość czy to samych przychodów, czy kosztów uzyskiwanych w danym roku podatkowym. Te są istotne dopiero przy ustalaniu rocznego zobowiązania podatkowego (a więc, mówiąc w uproszczeniu przy wypełnianiu zeznania podatkowego).

Co się zaś tyczy przepisów o przeciwdziałaniu zatorom płatniczym, te znalazły się w art. 24d updof. Zgodnie z nimi, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (bądź innego dokumentu, na podstawie którego ujęto koszt w księgach) i nieuregulowania jej w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o tę kwotę. Gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów podatkowych o taką kwotę dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Uregulowanie zobowiązania po dokonaniu wskazanych wyżej zmniejszeń uprawnia podatnika do zwiększenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę dokonanego uprzednio zmniejszenia w miesiącu, w którym zobowiązanie zostało uregulowane.

Tym samy regulacje w zakresie zatorów płatniczych obowiązują także podatników, którzy zdecydowali się wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w formie uproszczonej. Potwierdził to m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2013 r., nr IBPBI/1/415-382/13/KB.

Organ podatkowy wskazał, że wprawdzie dokonywanie obowiązkowych korekt, o których mowa w art. 24d updof nie będzie miało wpływu na wysokość uiszczanych przez podatnika w trakcie roku zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej, niemniej powyższe nie zwalnia go z obowiązku dokonywania takich korekt (w szczególności zaś nie uprawnia go do stosowania tych przepisów oraz dokonywania niezbędnych zapisów w księdze jedynie na koniec roku).

Jak czytamy w interpretacji: „(…) szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Z dniem 11 maja 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2013 r., poz. 551), którym (poprzez dodanie do rozporządzenia m.in. § 26a) dostosowano zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów do brzmienia art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 26a ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zapisy w księdze dotyczące zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów) oraz zwiększenia kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 1a i 1b, w terminach określonych w przepisach art. 24d ustawy o podatku dochodowym. Zapisów w księdze dotyczących zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów) na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym można dokonywać na koniec każdego miesiąca, w terminie określonym w § 30 ust. 1, na podstawie danych wynikających z miesięcznych zestawień dokumentów, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 1a (§ 26a ust. 2 ww. rozporządzenia).(…)

Jak natomiast stanowi § 30 ust. 1 ww. rozporządzenia, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym (…), w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.(…)”

Organ podatkowy uznał, że omawiane przepisy nie przewidują wyłączenia ich stosowania w odniesieniu do żadnej kategorii podatników. Tym samym dotyczą one wszystkich podatników, którzy w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą prowadzą ewidencję księgową w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów, niezależnie od wybranej przez nich formy opodatkowania, czy też uiszczania zaliczek na podatek.

Niestosowanie przez podatników prowadzących KPiR i opłacających zaliczki na podatek w formie uproszczonej, w trakcie roku przepisów o zatorach płatniczych może spowodować, że księga zostanie uznana za wadliwą.
Nieco inaczej za to wydaje się przedstawiać sytuacja podatników prowadzących księgi rachunkowe. Kwestię taką rozpatrywał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2013 r., nr IBPBI/1/415-282/13/KB. Organ uznał w niej, że:

„(…) jeżeli w świetle przepisów ustawy o rachunkowości, niebędących przepisami prawa podatkowego i niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji, wystarczającym będzie określenie w polityce rachunkowości spółki zasad dokonywania ww. obowiązkowych korekt jedynie na koniec roku (a nie na bieżąco), a prowadzone w ten sposób księgi umożliwią wszystkim wspólnikom spółki prawidłowe wywiązywanie się z ciążących na nich obowiązków podatkowych w podatku dochodowym (w tym uiszczania przez każdego ze wspólników zaliczek na podatek w prawidłowej wysokości, uwzględniając wybraną przez niego formę wpłacania tych zaliczek), to brak ww. korekt w ciągu roku nie będzie skutkować uznaniem ksiąg za wadliwe.(…)”