Ulga odsetkowa: wyciąg bankowy to za mało

Przeczytaj także: PIT 2013: Koszty uzyskania przychodów członka rady nadzorczej

Wskazana wyżej ulga była określona w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który z dniem 01 stycznia 2007 r. został uchylony. Ust. 1 tego przepisu mówił, że od podstawy obliczenia podatku odlicza się faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi (posiadającemu w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy) na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Kredyt taki musiał przy tym zostać zaciągnięty w latach 2002-2006.

Oczywiście owe cele mieszkaniowe zostały wprost przez ustawodawcę wymienione. Otóż musiały być one związane z (ulga dotyczy tylko jednego celu mieszkaniowego podatnika):

1. budową budynku mieszkalnego albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Warto przy tym dodać, że art. 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (która to uchyliła powyższe regulacje) wskazuje, iż podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka) mieszkaniowy, o którym mowa wyżej, ma prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:

1. od kredytu mieszkaniowego,
2. od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,
3. od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2

- do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

Co za tym idzie, mimo że przepisy regulujące ulgę zostały już uchylone podatnicy, którzy nabyli w określonym czasie do niej prawo, nadal mogą z niej korzystać. Warto powiedzieć nawet więcej – ulga ta została rozszerzona także na kredyty zaciągnięte na spłatę wcześniejszych kredytów, uprawniających do odliczenia. Prawo do odliczania odsetek podatnicy mają aż do końca 2027 roku.

Odliczeniu podlegają tutaj odsetki faktycznie w danym roku zapłacone (z pewnymi ograniczeniami; otóż odliczyć można jedynie te odsetki, które przypadają na wartość kredytu do określonego limitu). Fakt ich zapłaty winien zostać odpowiednio udokumentowany. Niestety wyciąg bankowy, z którego wynikają zapłacone odsetki nie będzie tutaj wystarczający.

Jeden z warunków skorzystania z ulgi mówi bowiem, że odliczane odsetki muszą zostać faktycznie zapłacone, zaś ich wysokość i termin zapłaty winien być udokumentowany dowodem wystawionym przez bank (bądź spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową) udzielający kredytu (pożyczki).

Maciej Grabowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, w odpowiedzi z dnia 2 marca 2010 r. na interpelację poselską nr 14217 wskazał, że podany wyżej sposób dokumentowania poniesionych przez podatnika wydatków z tytułu spłaconych odsetek jest warunkiem korzystania z omawianej ulgi, obowiązującym od początku jej istnienia.

Wyjaśnił on również, że co prawda organ podatkowy ma obowiązek dążenia do najdokładniejszego ustalenia stanu faktycznego sprawy, zebrania w tym zakresie wszelkich istotnych dowodów i wyjaśnienia wszelkich nasuwających się w sprawie wątpliwości, niemniej nie oznacza to całkowitego zwolnienia strony (podatnika) z ciężaru dowodowego. Jeżeli bowiem strona wywodzi skutki prawne, powołując się na określone fakty, obciąża ją również ciężar udowodnienia tych okoliczności.

O ile bowiem Ordynacja podatkowa daje organom podatkowym możliwość zwrócenia się do banków z żądaniem udzielenia określonych informacji o zdarzeniach stanowiących podstawę do skorzystania przez podatnika z ulg podatkowy, jeżeli te zostały wykazane w złożonej deklaracji, tak z prawa tego winny korzystać jedynie w wyjątkowych sytuacjach, gdy podczas przeprowadzania czynności sprawdzających przedłożony przez podatnika dokument stanowiący podstawę skorzystania z ulgi podatkowej budzi wątpliwości organu. Uprawnienia tego nie należy nadużywać, tym bardziej w sytuacji, w której określone dokumenty z banku może uzyskać sam podatnik.