"Odzież" jako nazwa towaru na paragonie fiskalnym to za mało

Przeczytaj także: Podatek VAT: kasy fiskalne w 2014 r.

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami odzieżowymi na bazarze. W podatku dochodowym płaci ryczałt ewidencjonowany, korzysta także ze zwolnienia z podatku VAT. Towar kupuje u hurtowników oraz producentów, którzy na fakturach zakupu podają ogólne nazwy towaru w postaci: kurtka, spodnie, żakiet, garsonka, koszulka itp. W kasie fiskalnej nazwy są zaprogramowane zgodnie z nazwami na fakturach zakupu. Wnioskodawczyni zadała pytanie, czy podstawą do określenia nazwy na paragonie jest właśnie nazwa towaru na fakturze, czy też wnioskodawczyni może nazwę tę bardziej uszczegółowić? Jak winna postąpić z towarem zakupionym w latach poprzednich? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. PicciaNeri - Fotolia.com

"Odzież" jako nazwa towaru na paragonie fiskalnym to za mało

Jeśli nazwa towaru podana na fakturze zakupu towaru nie pozwala na jego jednoznaczną identyfikację, podatnik powinien do kasy fiskalnej wprowadzić nazwę, która na taką identyfikację pozwoli. Nie można bowiem na kasie fiskalnej dla towarów, takich jak: kurtka, spodnie, żakiet, garsonka, koszulka, zaprogramować ogólnej nazwy "odzież".

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 2 i pkt 9 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać niezwłocznie zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy oraz prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1.

Z art. 111 ust. 6a ustawy wynika, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku (…).

Powyższe kwestie w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz.U. Nr 212, poz. 1338, ze zm.).

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.
Jak wynika z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:
a. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
b. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
c. numer kolejny wydruku;
d. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży;
e. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
f. cenę jednostkową towaru lub usługi;
g. ilość i wartość sprzedaży;
h. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku;
i. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
j. łączną kwotę podatku;
k. łączną kwotę należności;
l. kolejny numer paragonu fiskalnego;
m. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
n. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy;
o. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.